Noordkaap 2018 dag 17 ma 18 juni 2018
rustdag Berlevåg 0 km
WAT EEN MIDDERNACHTZON
Bij het schrijven van het vorige verslag waren we nogal pessimistisch: de bewolking was zo zwaar, dat er vast geen middernachtzon te zien zou zijn. Maar, tegen tienen steekt er een stevige noordoostelijke wind op, en die verdrijft alle wolken. We fietsen rond 23:30 naar een plek aan de baai, waar we een vrij uitzicht hebben in noordelijke richting. Om 00:05 uur heeft de zon haar laagste stand bereikt, en de reflectie in het zeewater is volgens het boekje. Ook al blijft de zon boven de horizon, en is de lucht helderblauw, op de grond is het toch wel iets donkerder dan overdag. Opvallend is de bijzonder grote lengte van de schaduwen.
De campingeigenaar vertelt in de loop van de ochtend, dat dit pas de derde heldere nacht is sinds 16 mei. Zwitsers, die hier vanaf 1998 regelmatig komen (dit is hun 10e bezoek), hebben in al die tijd pas drie keer eerder de middernachtzon gezien. We hebben dus flink wat geluk gehad.
Er rest ons, qua middernachtzon, nog maar één wens: een middernachtzon te zien waarbij de zon deels in het water zakt. Zo’n middernachtzon doet zich alleen voor in het begin of aan het einde van de 24-uur-per-dag-zon-periode. Voor Berlevåg zou dat betekenen, dat je hier half mei of einde juli moet zijn. In de tussenliggende periode wordt de laagste zonnestand geleidelijk aan hoger, tot deze op 21 juni zijn maximum heeft bereikt. We zagen dus een van de minst lage middernachtzonnen, maar we hebben er toch maar mooi eentje live gezien.
Eerder op de avond zijn we ook nog getuige van de ontmoeting van twee Hurtigrutenschepen: de m.s. Polarlys richting Bergen en de m.s. Vesterålen richting Kirkenes. Ze maken buitengaats een klein dansje, waarbij luid heen en weer wordt getoeterd. De Hurtigrutenschepen zijn inmiddels vooral van toeristische waarde, maar in het verleden vormden zij in de winterperioden vaak de enige verbinding tussen de noordelijke havenplaatsjes en de rest van Noorwegen. Alleen met die schepen kon men ‘s-winters beschikken over brandstof en voedsel. Het was dan ook van belang, dat de schepen ook onder zware weersomstandigheden veilig konden aanleggen. Dat is in Berlevåg pas gelukt met de bouw van een strekdam die bestaat uit betonnen driepoten.
Vandaag is een luierdag. We fietsen naar het dorp, slaan vers eten in en gaan straks een gezonde maaltijd bereiden (met knolraap, pastinaak, groene paprika, rode paprika, champignons). Vanavond speelt België zijn eerste wedstrijd op het WK. Zullen we die maar eens gaan toejuichen?
Morgen trekken we weer verder. We willen naar Slettnes Fyr, een vuurtoren in de buurt van Gamvik. Dat is echter nogal ver (we moeten eerst weer terug naar Tana, want daar is de dichtstbijzijnde brug over de rivier). Ook is het maar de vraag, hoe de ‘98’ er aan toe is (een ronduit beroerde weg waaraan, zo wordt links en rechts geschreven, stevig wordt gewerkt). Zijn we niet al te laat in Ifjord, dan rijden we door naar de vuurtoren. Anders rijden we een stukje verder over de 98 naar Kunes voor een tussenstop.