Noorwegen 2017 dag 38 di 25 juli 2017
Bismo – Gaupne 135 km
NA 31 JAAR WEER IN GAUPNE
De herinnering is nog scherp. 31 Jaar geleden waren we al eens in Gaupne. We wilden met een gids de Nigardsbreen op. Toen we bij het vertrekpunt waren, begonnen we echter te twijfelen, want de gids maakte er geen punt van om ook mensen op slippers mee te nemen. We zijn daarom maar teruggegaan naar de camping in Gaupne. In de loop van de middag werd duidelijk, dat er iets aan de hand was. Reddingshelicopters vlogen af en aan bij de brandweerkazerne, en de politie kwam de camping op, om een aantal tenten te onderzoeken. Later hoorden wij, dat een stuk ijs van een gletsjertong naar beneden was gekomen, en een groep toeristen had getroffen. We weten niet, of het om de groep ging waar we mee hadden willen gaan, maar de betreffende tenten bleven leeg, dus er was met die mensen wel iets aan de hand. Nu zijn we weer terug op die camping.
Vanochtend rijden we eerst naar Lom (via de ’15’) om daar de stavkirke te bekijken (net als 31 jaar geleden). Zoals inmiddels gebruikelijk, er zijn al enige bussen met Aziatische toeristen aanwezig, dus het is er druk. Het duurt dan ook even, voordat we acceptabele foto’s kunnen maken. Qua constructie is de kerk vrij eenvoudig (die van Heddal is uitbundiger van vorm). Er is duidelijk zichtbaar nog vaak aan gesleuteld (zijbeuken, toren, de traditionele rondgang is verdwenen). Van binnen is de kerk voor Lutherse begrippen vrij rijkelijk versierd (die van Heddal is veel authentieker).
Vanuit Lom gaan we de ’55’ op. Die weg gaat over de Sognefjellet, en is met 1440 m de hoogste weg van Noorwegen. Net voorbij de top vinden we een mooie plek voor de lunch. Tijdens de lunch slaat het weer om en komt het met bakken naar beneden. Maar ook in Noorwegen geldt, na regen komt zonneschijn. Eenmaal beneden aan het Lustrafjord (een zij-arm van het Sognefjord) kan de korte broek weer aan.
Morgen houden we weer een rustdag.